lara

      Wczoraj bylam wieczorem u mojej przyjaciólki Ady. Przez dwie godziny się śmialyśmy i wyglupialyśmy. Bez przerwy, nonstopa. Wspólnie stwierdzilyśmy, że jestesmy wariatkami. Ale dobrze nam z tym. Przynajmniej nie  jesteśmy nudziarzami. Ostatnio bylam na spacerku z kumplem. Powiedzial, że jestem czubkiem ( w pozytywnym znaczeniu tego slowa :))) Wiesz co GuFfy jesteś takim samym czubkiem jak ja i za to cie lubie:))) Cieszę sie, że cie poznalam.

Dziekuje wam wszystkim, że akceptujecie mnie taką jaką jestem a i za to, że wam również udziela sie szaleństwo. Dziekuje, że jesteście.

Ostatnio mialam wielkiego dola, ale jest juz dobrze. Humor mi sie znacznie poprawil. Dziekuję wam wszystkim, którzy byli blisko mnie. Dziekuje tym, którzy starali sie mi pomóc.Tobie Aniu, Bidko, Delfi. Również tobie Malibu i wszystkm moim przyjaciolom. Bedę zawsze przy was i będe sie starać wam pomóc w cieżkich chwilach, takich jakie ja ostatnio przezywalam. Kocham was bardzo :****

          "Pamietaj: nigdy nie odkladaj niczego na pozniej. A nade wszystko nie odkladaj na pozniej milosci. Bo moze nie byc zadnego pozniej. Bo nagle nie wiadomo kiedy nie wiadomo gdzie, nie wiadomo kto - wylaczy ci prad w srodku dnia i pstryk - wszystko zgasnie "- powtarzala czesto swoim przyjaciolom Agnieszka Osiecka.   To wielka sztuka: zyc tu i teraz. Uwierzyc w dzis i oddac sie temu calkowicie. Zachlannie chwytac najdrobniejsze chwile, dac sie poniesc szalenstwu...

Sa dni,  kiedy mam wszystkiego calkowicie dosc. Kiedy przestaje wierzyc w sens czegokolwiek. Kiedy czuje sie tak potwornie bezsilna. I tak bardzo sama-sama ze swoimi bezsennymi nocami, z piekna-smutna muzyka... Tak trudno w takich chwilach uwierzyc, ze kiedys przyjda inne dni. Lepsze. Z przyjazn ni okaze sie tylko zludzniem, ze wiara w sens wroci.

Uwierzyc w to trudno, ale przeciez trzeba. Jak spiewal pewien straszy dzis juz pan ' wazne sa tylko te dni ktorych jeszcze nie znamy".

Wszystko wokol wciaz nas uczy, ze tego nie wolno, tamtego nie wypada... Mamy byc powani, dorosli. Mamy sie pilnie uczyc, skrupulatnie pracowac, wywiazywac z obowiazkow, dziwacznych zakazow i nakazow. A ja mowie:  nie! I wcale nie chodzi o to, ze ja wszystko wolno. Ja po prostu wciaz chce byc dzieckiem. Dziewczynka, ktora potrafi zachwycic sie glupim mailem, piosenka, spotkanym czlowiekiem. Chce byc dziwakiem, ktory potrafi zapamietac sie w czyms do konca, zachowac glupio i niedojrzale. Cieszyc sie tym, co wokoł. Cieszyc sie dzieckiem w sobie...