lara

             Tak trudno czasem uwierzyc, ze warto czekac, ze jest na co czekac, ze czekanie moze przyniesc cos innego niz rozczarownie. Watpilam czesto, przyznaje, ale teraz juz wiem, wiem, ze trzeba w to wierzyc. Trzeba czekac. Nie raz mozna sie sparzyc. Nie raz zawiesc. Nie raz rozczarowac. Nie raz popelnic blad (cos za duzo tego nie raz:) A przeciez tylko ryzykujac wszystko, wszystko mozna zyskac. Odwazyc sie na czyste szalenstwo. Po to, by szalenczo dotrzec do miejsca, o ktorym sie zawsze marzylo. Poczuc blysk spelnienia, o ktorym sie zawsze marzylo. Poczuc sie soba i u siebie. I poczuc sie szczesliwym.